Zonnebril en windbrekertje.....

Om acht over negen was afgelopen zaterdag het zomerpeloton van acht compleet. De dagopening bevatte wezensvragen als "heb jij een zonnebril op ?" vs "heb jij een windbrekertje bij je?" en dat illustreerde de toestand van het zwerk treffend.

16 Augustus 2014

Naar aan leiding van mogelijke routes werden bij deez' en geen de windrichtingen nog even in herinnering geroepen; "geen Almere vandaag, want daar gaat het straks regenen, beter naar het zuiden" was de aftrap, gevolgd door "prima, de Heuvelrug dan maar" .... "het zuiden?" .."ja het zuiden, o neen...."
Gewenste terugkeertijdstippen werden geïnventariseerd en de start was een feit.

Ben nam de rol van wegkapitein vaardig ter hand ("ter been" zo u wilt) en koerste ons op even verrassende als accurate wijze naar de oevers van het Merwedekanaal, net onder Vianen. Via Blauwkapel, bijna Bunnik en Jutfaas werden Amsterdam-Rijnkanaal, Lekkanaal en Lek gerond. Vriendelijk kout met bebaarde Nico over het effect van zijn gelaat op zijn snelheid in het peloton, zoals Fignon in '89 in de finale van de Tour zuur moest ondervinden.
Het tempo was aanvankelijk "premier" maar werd gaandeweg door goed omzien van de achterhoede aangelengd tot een plezierig "un et demi" waarmee scholing de deuxièmegangers en altruïsme de premièristen ten deel viel. Eindeloos rechtdoor op het fietspad langs het Merwedekanaal onder dreigende luchten; mooi en nieuw was dit. Nieuw waren ook Vincent en ik voor elkaar en hij kan nu een gezicht achter de naam plaatsen, "Vincent F. " voegde hij er nog aan toe...Tegen half 11 doemde Meerkerk op en Ben ruilde in een oogwenk zijn rol als wegkapitein in voor die van haas; hij sloeg bij de ophaalbrug rechtsaf naar Utrecht waar hij om 12 uur moest zijn en liet een totaal ontredderde ploeg achter. Die herpakte zich wondersnel en koos voor "De Gouden Leeuw" in Meerkerk als keer- & appelpunt. Martin was hier op bekend terrein. Huisgemaakt appelgebak (mèt -te veel- kaneel) kwam langs evenals de scooters in Hanoi en Java, het nut van de begrenzing van e-bike's en de capaciteit van het onderkomen van Patricks onderkomen bij La Roche. Tot slot gaf Diederik waardig en overtuigend niveau aan het tot dan toe voortkabbelende koffiegeneuzel met zijn natuurkundeles over M, V en G. Dit naar aanleiding van de vraag of je nu een lichte fiets moest aanschaffen of zelf moest afvallen om je fietssnelheid te verhogen. De voor de handliggende oplossing om beide te doen kwam niet ter sprake. Belgen lossen dat op door lood in hun bidon te doen zodat ze harder afdalen.

En jawel, de terugtocht was nog geen drie minuten oud of het plensde er lustig op los. Het bleef bij een paar korte heftige buitjes. Windbrekertjes aan en zonnebrillen af... Noest pedalarend werd de kade van Culemborg bereikt waar het woord "pontveer" aan een analyse werd onderworpen. Vincent betaalde voor ons allen het volle pond voor de pont. Via Schalkwijk en langs (want "toch vooral niet dóór Neerlands afschuwelijkste fietsstad") Houten en Amelisweerd terug naar Utrecht.

Of Nico aanstaande maandag zijn baard laat staan naar zijn werk, weten we aanstaande zaterdag.

Het was mij -en hopelijk de zeven anderen ook- een waar genoegen,
Uriël