Waarom er fietspaden zijn
De eerste dinsdagavond. We hebben er zin in: Diederik, Arie, Patrick, Fedor, Nico, Loek, en ondergetekende. Al snel zit het tempo er goed in; maar er wordt netjes gefietst, goed gewaarschuwd en dus durven we zo af en toe in een brede waaier te rijden; het is toch al stil op straat. En bovendien, constateerden we op de jaarvergadering niet dat er op dinsdag en donderdag nooit wat gebeurde omdat iedereen dan zo geconcentreerd reed
30 April 2004
Arie is vanavond wegkapitein en we kunnen een nieuw vast trainingsrondje registreren onder de naam ˜Loenen-kanaal': doorsteken naar de Vecht, langs de Vecht tot Nieuwersluis, over de Vecht naar de provinciale weg, noordwaarts richting Loenen, AmsterdamRijnKanaal over en dan op de
fietssnelweg langs dat kanaal terug naar Breukelen om huiswaarts te keren.
Met het tempo dat er in zit lukt dat wel voor half negen. Langs het kanaal kiezen we voor de weg en niet voor het fietspad; de weg is net iets breder en dus makkelijker voor de waaier en auto’s zijn er bijna niet meer. Bijna, want als ik een paar kilometer voor Breukelen op kop rij, nadert er in de verte zo’n brede 4WD inclusief koeienvanger voorop. We gaan netjes achter elkaar rijden. Hij nadert maar blijft wel erg op het midden rijden. "Zou hij pissig zijn dat we niet op het fietspad rijden en ons
willen laten schrikken?" flitst er nog door me heen. We kunnen er nog net langs, lijkt me zo. Maar dan schrikt de chauffeur blijkbaar wakker, ziet ons en begint te remmen: piepende banden, rokend rubber en hij schuift naar links op ons in. Ik kijk achter me en zie mensen geraakt worden. Remmen, fiets neergooien en ik loop terug. Achter mij en Nico liggen vijf man, van de hoge dijk af geveegd, beneden in het gelukkig lange gras. Gelukkig veel gevloek, dat is een goed teken. Wonder boven wonder valt het enorm mee. Diederik en Fedor zijn licht geraakt op hand, arm en bovenbeen; de anderen hadden nog tijd zelf de dijk af te duiken. Materiaalschade? Nihil. Diederik krijgt later drie hechtingen in zijn
ringvinger maar ik schat in dat er woensdag en donderdag hier en daar wel wat stijfheid zal zijn opgetreden. Hopelijk niet meer dan dat?
Wij en de chauffeur zijn ons echt ongelooflijk lam geschrokken. De chauffeur geeft aan dat hij verblind was door de lage zon en ons te laat zag.
Les 1 voor de stoempers in dit seizoen: kies voor het fietspad (en les 1 voor chauffeurs op lange rechte wegen: blijf wakker!)