Verjaardag van Eddy Merckx

Op zondag 17 juni gaf Eddy zelf, op zijn verjaardag, het startschot voor de Gran Fondo Eddy Merckx. Vlak voor de start werd hij toegezongen door ca.1100 gretige wielrenners die klaarstonden voor de 156 km.

17 Juni 2012

Deze Gran Fondo heeft een wat zwervend bestaan, eerst jaren vanuit Hamoir, toen Huy en nu dus vanuit Blegny. Het is een echte cyclo en dat valt op: allemaal goed getrainde mensen aan de start en geen uitpuilende achterwerken op smalle zadels en geen mannen met baarden en sandalen. De tocht geldt tevens als Belgische kwalificatie voor de UCI World cycling tour.

Patrick en Frank W stonden aan de start als laatste test voor hun respectievelijke Marmotte en Maratona. Het was prachtig weer. De tocht speelde zich af ten noord-oosten en noord-westen van Luik op een vrij onbekend en afwisselend parkoers. We gingen dus de Maas over en later weer terug. Patrick stond bij de start al ver voor me. Om voor mij onduidelijke redenen mogen jongere renners meer naar voren starten dan ouderen. Sowieso discriminatie, maar extra zuur toen na afloop bleek in de uitslag dat niet je netto tijd (vanaf dat je over de startstreep rijdt) maar de bruto tijd geldt (vanaf het startschot). Je kan dan zien dat Patrick 2:20 nodig had om de startstreep te bereiken en ik 3:13. Die minuut achterstand wist ik niet meer goed te maken... Dat ook de vrouwen vooraan mochten starten is wel een goed idee, dan heb je onderweg wat om naar uit te kijken.

Dat van die vrouwen in het eerste startvlak is natuurlijk (gevoelige)koersinformatie die je na een goede voorbereiding paraat hebt Frank!. Het was ook niet alleen de verjaardag van Eddy Merckx maar ook nog eens vaderdag. We waren vrijdagavond al gearriveerd in Valkenburg en prompt stond de hele familie Dassen inclusief opa en oma bovenaan de Halembaye mij luidkeels aan te moedigen. Een mooi vaderdagcadeau. Gelukkig waren we de meeste dames al ruim gepasseerd.

Ik reed samen met een vriend met wie ik ook de Maratona ga fietsen. Hij moest bij de eerste ravi uit de broek, dat kostte nogal wat tijd. Ik heb toen nog op hem gewacht. Later was er een stuk met veel tegenwind waarbij we in een irritant groepje zaten. Weinig overnames, mensen bleven achterin hangen dus bij de 2e ravi fietste ik gewoon door. Helaas had mijn compaan dat niet in de gaten. Opvallend was in het laatste stuk een aantal enorm slechte wegdekken in dit deel van Belgie. Met name vlak bij Luik in Herstal in een lange afdaling was het bijna onmogelijk om op je carbon-fiets te blijven zitten, heimwee naar staal. Weer aan de andere kant van de Maas, in de laatste 20 km's zaten nog 6 hellingen, waaronder hele pittige: iemand ooit gehoord van de Cote de Tesny?: max. 22% en gemiddeld 12,5% over 800m.

Patrick zat vanaf het begin in een snelle groep waarin tussen de hellingen goed werd samengewerkt. Met name het lange vlakke middenstuk was ff flink doorfietsen met harde wind schuin van voren. Alles werd op een lint getrokken en het was goed opletten om de aansluiting niet te verliezen. Cote de Tesny waar Frank net over sprak: ‘Ik zal hem mijn hele leven niet vergeten...’

Ik was zelf erg tevreden, kon goed tempo door blijven rijden en kwam ook de laatste hellingen goed op. En na de finish bleek dit mijn eerste cyclo-goud! Patrick was ook erg tevreden, vooral over zijn gemiddelde. We zijn klaar voor de Alpen en de Dolemieten!

Tot slot: deze nieuwe Gran Fondo Eddy Merkx is een mooie tocht, 156 km, 2100 hoogte meters, uitstekend georganiseerd, niet al te druk, zo nu en dan een onbarmhartig wegdek.

Frank Witte