Unieke prestatie Stoempers
Unieke prestatie? Een aantal keren goud zeker, of op zijn minst bij de snelsten van onze leeftijdscategorie? Nee hoor, een geheel andere unieke prestatie! Leest
10 April 2012
Als 12 Stoempers bereid zijn om op 1 april de wekker nog voor 6 uur te laten afgaan, en in het donker te verzamelen bij de Q8, moet er wel iets bijzonders op het programma staan. Het ging om de Volta-Hel van het Mergelland, vanuit Eijsden. Wat was er bijzonder en wat verdiende bovenstaande duiding ‘uniek’?
- Op 1 april al 150 km en 2200 hoogtemeters. Nog nooit eerder zo vroeg zo’n tocht. Mijn benen vinden het een uniek gevoel…
- Twee vrouwen mee in ons gezelschap! Volgens mij voor t eerst! Monique en Deborah wilden (nog?) geen 150 km met de mannen mee maar deden een kortere route.
- Vertrekken als de weilanden nog wit zijn, de thermometer 2 graden aangeeft, maar wel windstil en stralend blauw. Bijzonder mooi weer! Helaas te koud voor de terrasjes langs de route en veel aarzelingen over handschoenen, overschoenen en jackjes (“ïk ga toch even terug naar de auto om handschoenen te halen, hoor “)’
- Bijzondere prestatie: Ben Boeding fietste mee, ondanks zijn gebroken sleutelbeen. Kunnen Langeveld en Cancellara nog wat van leren. (Of was het toch Rene, met Ben’s naam op zijn rugnummer?)
- Bijzonder mooi parkoers. Er zaten natuurlijk stukjes in die me bekend voortkwamen van Klimmen–Banneux–Klimmen, en van de ‘wijlen’ FietsChallenge, maar ook veel nieuwe stukken. En waarschijnlijk dankzij de vroege datum veel rustiger wegen dan bij die tochten.
- Goed georganiseerd, veel verkeersregelaars, ruime bevoorrading en een sleutelhanger toe!
- Tijdwaarneming op 3 hellingen, en aan de uitslagen te zien zijn de Stoempers nog steeds goede klimmers. Daarbij kregen ze echter wel fietsles van Daan (de zwager van Vincent F). Het feit dat hij normaal met Ledig erf-I meefietst zegt ook al genoeg….
Maakte dat het tot een unieke dag? Nee. Maar voor het eerst dat ik me kan herinneren vertrokken 10 Stoempers samen voor een tocht van deze afstand met veel hoogtemeters om ook samen aan te komen Er werd zeer relaxt gefietst, waar nodig gewacht, en eigenlijk ging het als vanzelf (oké, de laatste 1500 meter tel ik even niet mee…). Zelfs na de heerlijke koffie met vlaai werd er niet gesplitst.
Nu zullen sommige lezers in mijn beschrijving van het feit dat dit ‘voor het eerst lukte’, vooral een bevestiging zien van hun beeld dat de Stoempers alleen maar willen racen, om zo snel mogelijk fietsers in hetzelfde shirtje af te schudden. Maar dan weet men volgens mij niet hoe lastig het is om op zo’n parcours van heuvel naar heuvel met 10 man bij elkaar te blijven. Kortom, een unieke prestatie!
En als er ergens dit jaar weer een cyclo gereden wordt gaan we natuurlijk vast wel weer tot het gaatje. Ook leuk!