Pyreneeën-week + Marmotte
Na de Andermatt-week nog een week de bergen in? Tja, als Frank W al een huis heeft gevonden en een paar mensen polst... Zelf heb ik nooit in de Pyreneeën gefietst, nou ja ooit aan de Spaanse kant met bagage. Maar nooit de roemruchte cols als Tourmalet, Aubisque...En dan ook nog de Marmotte Pyreneeën als toetje? Deal, we gaan!
21 Augustus 2018
Even op en neer naar de Pyreneeën voor een weekje fietsen? Ach, met 4en in de auto (Frank W, Vincent F, Monique en ondergetekende) is het rijden wel te doen. Op de heenweg op zaterdagmiddag vertrokken, een overnachting ergens voorbij Parijs, helemaal goed te doen.
Een leuk huis voor 4, aan de voet van de Tourmalet. Frank's studievrienden, ook met 4, zaten een straatje verderop. Daar sloten we regelmatig bij aan. Heerlijk fietsen, met mooie dalen en toppen: Luz Ardiden, Pic de Tentes, Port de Boucharo, Col de Bordères, Col du Soulor, Col de Aubisque, de Tourmalet, Col du Riou. Het gebruikelijke rustdagje in aanloop naar de Marmotte, fietsje poetsen, naar Lourdes. Boekje in de tuin met chips en bier....ach het leven kan zo simpel zijn.
En dan de Marmotte. Dit jaar pas de 3de editie van de Pyreneeën-Marmotte. Vorig jaar als eerste Stoemper gedaan door onze nestor Frans. Petje af! Maar dat vroeg om navolging. Het rondje is alsvolgt: start in Argèles-Gazost, de Tourmalet vanuit Luz-St.Sauveur, dan de Hourquette-d'Ancizan op, dan naar de Col d'Aspin, de Tourmalet vanaf de andere kant op, door Luz en als toetje de Luz Ardiden. Zo'n 162 km en 5500 hoogtemeters.
Voor de start fietsen we van Luz naar Argèles; enigzins verrast over hoe donker het nog is in het dal, dalen we vals plat af in een steeds langer lint fietsers. Bibberend van de ochtendkou en misschien ook wel wat spanning ;-) Na de start dus het vals plat omhoog terug naar Luz, de kunst je te beheersen en niet ergens teveel kopwerk te doen ;-) Af en toe mee in het zog van een roepje dat je voorbij komt, heerlijk wielrennertje spelen. Dan de Tourmalet. Het scheelt dat we die deze week al een keer gedaan hebben, je weet wat er komt, wat een 'beheerst'tempo is, af en toe je hartslag checken, maar het gevoel zegt meestal genoeg. Genieten van de opkomende zon, mouwtjes afstropen, af en toe een kort babbeltje met iemand die de Stoempers kent. Boven snel wat eten en drinken pakken, Vincent groeten die vlak achter me zit en door, afdalen. De onregelmatige aanloop naar de Hourquette is vervelend; geen lekker groepje, steile stukjes afgewisseld met afdalinkjes met wind tegen. De benen voelen stijf... De Hourquette kende ik niet en valt me tegen. Lang vals plat waarop ik wat wordt ingehaald; je ziet nauwelijks dat het omgoog gaat maar het voelt zwaar. Geen lekker ritme. Pas op de steilere stukken in de laatste bochtjes omhoog gaat het weer lekkerder. Boven drinken pakken - en drinken lozen - en de afdaling in, waarvoor gewaarschuwd is. Fijn dat we weer een paar dagen aan het dalen hebben kunnen wennen, gaat voor mijn doen best goed. Door het dal richting Aspin. Het wordt heet. Van de Aspin herrinner ik me gek genoeg vrijwel niets meer van de omgeving, alleen dat het knap warm was, bochtig, en dat ik lekker veel mensen inhaalde. Als in een soort roes... Boven weer drinken gepakt, staan hannesen met een boterhamzakje met energiedrank-poeder dat vooral de alpenweide inwaait, vervolgens de heerlijke afdaling, ook hier weer goed asfalt. En dan de Tourmalet vanaf de oostkant. Daar wordt het echt zwaar. De weg helpt ook niet, weinig bochtjes, eindeloos klimmend... weinig andere fietsers meer, al helmaal geen groepjes, ieder voor zich. Ook van deze kant zijn de laatste kilometers, eindelijk haarspeldbochtjes, het zwaarst. Of zit het in mijn vermoeidheid...ook niet zo gek natuurlijk. Boven even wat te eten pakken en lichtelijk euforisch ('nog maar één klim te gaan') de afdaling in. Helemaal alleen niemand voor of achter me. Wel wat kijkers langs de kant, altijd leuk. Luz door, en Luz-Ardiden op. Mijn idee om ongeveer hetzelfde tempo te fietsen als toen we 'm hier afgelopen week na aankomst deden, verwaait al snel. Dat zit echt niet meer in m'n benen. Harken naar boven, enige zorg over wat opkomende kramp maar het gaat goed. Zeer tevreden over de finish!
Monique heeft maar een deel gefietst en wacht ons daar op. Ook Vincent en Frank halen goud. Na wat eten en drinken dalen we af naar Luz; de paar honderd meter klimmend asfalt naar ons huisje vallen zwaar.... Topweek gehad! dank voor het initiatief Frank!
De cijfertjes:
Frank B: 278e in 8.27.31, 34e in categorie 50-59 jr
Vincent F: 507e in 9.21.09, 14e in categorie 60-66 jr
Frank W: 574e in 9.36.42, 19e in categorie 60-66 jr