Najaarsweekend Hives / La Roche
Een weekend met twee gezichten; 15 stoempers ervaren zon en ....zoals dat gaat in de Ardennen....
20 September 2014
Stoempersweekend Hives, 4 kilometer klimmen van La Roche en Ardennes. Ruim en comfortabel Maison des Amis, goed gekozen arrangement van Jaap en Patrick.
15 Stoempers in équipes naar België. De Franken meldden zich helaas af, Frank Bles wegens ziekte, Frank Witte onvoldoende fit na zijn val. Monique met nog maar één kruk toch gekomen, tot vreugde van allen en van de kilo's appels van Daan. Die combinatie brengt ons zaterdagavond drie puike appeltaarten.
Bij aankomst in La Roche lichten de Stoemperskleuren gelijk op: Floris en Derk prominent op het terras in de zon, bier in de hand.
De vrijdag -naast reizen- op aan wat schuchtere fietskilometers rond het dorpje. Een goede spaghetti. Geen gekeuvel aan tafel: de wereldproblemen worden besproken. Ebola, IS, Israël, Oekraïne, Afrika.
Jaap verwoordt zonder cynisme: als altijd wacht de wereld met spanning op de uitkomsten van het Stoempersweekend.
Het worden zaterdag 127 kilometers. Met het fotografisch geheugen van Reinier wordt zonder haperen een prachtige route gereden. Weinig verkeer, veel hoogtemeters, goede wegen in schitterend landschap met veel zon in een dikke herfstwarmte.
Klimmen vraagt adem. Praten lukt mij amper, slechts met inzet van minstens 10 extra hartslagen per minuut. Terwijl zweetdruppels op mijn frame ploppen, wordt achter mij luidop gesproken. Op niveau. Van Churchill kun je veel vinden, maar hij had tenminste nog een echte visie; kom heden ten dage nog eens om een Ed van Thijn, die met zijn aftreden rond de IRT de ministeriële verantwoordelijkheid serieus nam en: populisme is niet fijn, maar democratisme moeten we ook niet hebben. Dit alles binnen 500 meter, 8% omhoog. Gek of geniaal.
Na de lunch in Vielsalm naar de Wanne. Niet de makkelijkste weg. In vervolg daarop weet Marc nóg een mooi weggetje. Route Forestière heet het. Tot 15%. Het korrelige asfalt af en toe onderbroken door grindvlakken. Slippende achterwielen. Hijgen en spugen in het donkere bos. Lopende Stoempers.
In La Roche eindigt de lange afdeling op het terras. De teksten blijven adembenemend. Onbetwist hoogtepunt: het niet hebben van een vrouw hoeft niet per se altijd een voordeel te zijn.
Het schitterende weer inspireert tot barbecueën in de terrashaard. Met een grote paraplu weerstaat Reinier duisternis, donder, bliksem en stortregen. Ver voorbij het verzadigingspunt gaan n ook de 15 worsten gewoon op. Daarna dus Monique's appeltaarten met Jaap's handgeslagen slagroom.
Zondagse lamlendigheid. Grijze lucht, buienradar, besluiteloosheid. Twee modderaars, de rest vroeg naar huis, sommigen via het Musée de la bataille des Ardennes.
Komend weekend nog zomers, mooi fietsweer.
Groeten! Jan