Lokale tochten voorjaar/zomer 2014
De kern van het Stoemerseizoen wordt gevormd door de lokale weekend-tochtjes. Bijgaand enkele korte verslagjes uit dit jaar, waarin eindelijk, onder aanvoering van Jan A, de Deuxième Vitesse invulling kreeg.
17 Mei 2014
Bloesemroute 5 april 2014
Fantastische tocht door de Betuwe. 13 aan de start, vertrek in twee groepen (3 : 10). Onder ons een 2e vrouw! Karlijn, dochter van Bert. De 14e man -wel degelijk Uriël- draaide vanaf 9.06 uur zijn eigen rondje. Dick’s rug weer hersteld; nieuw leed diende zich aan toen onderin zijn fiets de versnellingskabel brak. Manmoedig richtte hij zich terstond op zondag.
Marcel G overkwam technisch leed, zoals dat wereldwijd waarschijnlijk nooit is voorgekomen en ook nooit meer zál voorkomen. Op de Appeldijk reed hij lek en trof het veroorzakend voorwerp binnen in zijn band aan. Het werd op slag herkend als een push-pin, het staafje waarmee de horlogeband aan de kast wordt bevestigd. Welk drama heeft zich afgespeeld, waardoor deze pin daar op het wegdek kon geraken? De prijsuitreiking voor het mooiste verhaal is a.s. zaterdag.
Buiten dit alleen maar fraais: witte kuiten - witte, gelige, roze bloesem - prachtig gelegen wegen - de Linge - pittoreske dorpjes - aangename kilometers. De pontbaas heeft zijn humor nog niet echt in bloei: “hier, de herinnering aan deze cruise”, zo stopte hij Frans de tickets toe. Victor is al veel beter op dreef: het gesprek ging natuurlijk ook over bloesem, waarvan de uitbundige bloei van de magnolia soms haast ordinair aandoet. De netkousen onder de bloesems, verwoordde Victor.
Opnieuw de koffie samen met de 1e snelheid; in Asperen en dus niet in Appeltern, waarmee ik zelf onderweg in de war was. Gezamenlijk terug langs het Merwedekanaal in een mooi compact peloton. In een split-second viel tegen het einde van de 112 kilometers een trio weg, schoonheidsfoutje, het seizoen is nog jong.
17 mei 2014
Welhaast beduusd keerden zaterdag 15 Stoempers terug van de tocht. Pim, in het geel en dat mag hij, verwoordde: van de tochten die hij met de Stoempers reed, was dit de mooiste. Het kon ook niet op. Blauwe lucht, zon, de wind alleen zacht zuchtend van genot. Het parcours naar de Stichtse Brug en dan oost langs de noordkant van het Eemmeer naar Nijkerkernauw en de Eempolder in. Ritmeester Frans had de tocht voorgereden en wist zelfs dat de vrijwilligers van het Stoomgemaal Hertog Reinout koffie op het terras schonken. In een oogstrelend landschap van traag wuivend gras, met sloten doortrokken en omlijst met het waakzame geluid van grutto’s. Daarin dan al die Stoempers. Idyllisch.
De snelle groep, die niet zonder moeite de Deuxième Vitesse gelost had, zocht het avontuur: af van de gebaande wegen door weilanden en over hekken (zie de link voor de foto’s van Nico). Toch nog in twee groepen naar huis. Een lange rechte weg, 37 in het uur. Aan het einde twee korte draaien achtereen. Weten we nu. Dick en Uriël tegen elkaar en tegen de weg. Schaafwonden, wat verbogen onderdelen. Uriël vervoegde zich gelijk maar bij het Rijwielpaleis. A-la-minute-service en door naar huis. Navraag leert dat beide mannen er goed vanaf zijn gekomen.
28 juni 2014
Afgelopen week naar en langs De Vlist. De Franken-tocht. De heren Bles en Witte met hun oneindig vriendelijke koppen heiden de pedalen de dijken in. Langs de Lek ging het 42 in het uur. En dan het moment: Frank B verheft zich en kijkt om. Die gelaatsuitdrukking. Een glimlach uit hoger sferen. Alsof hij nageniet van het prachtige gedicht dat hij zojuist las. Ook ongeveer met die ademhaling.
We hebben genoten, een kleine 110 kilometer naar ik heb vernomen. Ik fietste mee, maar verloor mijn teller. Met tien man 100 meter berm afzoeken bracht mijn maat der dingen niet terug op het stuur.
Morgen brengt wellicht wat neerslag, net als in de Tour. Wij rijden weer onze eigen Tour. Het denkwerk