Tuindorp Stoempers

arrow-left

Duitsland is het toch niet

Vandaag de "Klimtoer Gennep" (vanaf Ottersum). Arie en ondergetekende compleet gemotiveerd. Jaap, wat ontevreden over zijn huidige fietsconditie, zag deze tocht als een vorm van "overcompensatie". Nou dat heeft hij geweten.

28 Mei 2006

Na een wat vertraagde start uit Utrecht verlieten we zo'n beetje als laatste fietsers Ottersum. Een heelijk zonnetje en vast besloten die andere deelnemers even in te halen. Prachtige landschappen ten zuiden van Nijmegen. Mook, Berg en Dal, Heilig Landstichting, Groesbeek. Zeer steile klimmetjes in Berg en Dal, zon werd steeds lekkerder, geen andere fietsers. Na een kilometer of 60 doken we Duitsland in en was de eerste verzorging. Taart, koffie, wafels, etc. Dit beloofde een toppertje te worden. jaap twijfelde echter ,doordat de traditionele locale tocht van zaterdag nog niet uit de benen bleek. na de koffie werd de tocht minder: rechte asfaltwegen, geen bomen en wind, zeer veel wind, en vooral zeer veel harde oosten wind. En de organisatie had besloten dat wij naar het oosten moesten. Er blijkt zich daar rond Klleef een soort hoogvlakte te bevinden met korenvelden (nu 20 cm boven de grond) zonder beschutting. Waar we precies geweest zijn weet ik niet maar na zo"n kilometer of 40 tegenwind was de macht en de souplesse bij het dappere drietal sterk verminderd, zo niet verdwenen.

Van klimmen was in Duitsland nauwelijks sprake, alleen maar vals plat tegen de wind in. Na 120 km kwamen we weer in Nederland aan: meteen bos en luwte. Pas op dat moment troffen we mede tochtrijders. Die we nog wel achter ons konden laten. De omstandigheden hadden blijkbaar bij iedereen fors huis gehouden. We kregen ook te horen dat Duitse hooligans de bordjes hadden verzet zodat we zo'n 25 km hadden omgereden. Achteraf bleek dat mee te vallen (maar 10 km) maar dat was niet zo best voor de moraal. Tijdens de laatste lootjes deden we nog wat klimmetjes die niet meer echt liepen en kwamen redelijk uitgewoond na 140 km in Otterum aan. Conclusie van Arie: dit was zwaarder dan de Challence, Jaap: ik weet niet of deze vorm van overcompensatie gaat werken, ondergetekende: hoe heb ik die Criquelion ooit gereden. Overall: Nederlandse deel bij Nijmegen is erg mooi maar tamelijk klein. Duitse dele is minder interessant en vandaag zeer zwaar. De tocht was mede hierdoor onvergetelijk maar volgend jaar kiezen we een andere.


Nico Borreman