Grenslandklassieker 2013: Lekker anders
Nadat Mark bij de organisatie een voet tussen de deur had gekregen om na de gesloten inschrijving alsnog op de dag zelf te kunnen inschrijven, sloten 5 Stoempers zich aan bij coördinator Edo.
28 Mei 2013
Met 6 man dus op naar Neerbeek, mooi weer voorspeld en gekregen, en om acht uur op de fiets. Frans voor de 145, Edo voor de 2010 en Patrick, Daan, Mark en Frank B voor de 165. Al die afstanden waren trouwens ivm vergunningen aangepast en werden zo’n 15 km langer.
Zomaar enkele constateringen:
- Eindelijk, eindelijk een tocht met zon en 20 graden. Mouw- en kniestukken weg na een uurtje en zowaar een randje kleurverschil zichtbaar na afloop onder de douche!
- Het is niet de zoveelste tocht in die hoek: het parcours wijkt duidelijk af van het gebruikelijke, en kent enkele prachtige stukken. Met name het deel richting / in de Eiffel, omgeving Wesertalsperre is prachtig. Het bos- en veengebied achter Eupen is indrukwekkend qua rust en uitgestrektheid. Zo’n 25 km autovrij met bos, veen en water, zonder menselijke invloed (behalve het asfaltweggetje waarover wij van dit alles mochten genieten….).
- Volgens Edo was het mooiste deel van de route het deel dat hij als enige heeft gezien, het deel van de 225 km dat afweek van de 178km route…. Hij heeft het 6x herhaald maar hier is verder geen bewijs van...
- Frans was als eerste terug, en legde de laatste kilometers naar eigen zeggen fluitend (“nee, niet piepend”) af. Vol vertrouwen op weg naar de Dolomieten. Patrick had geen last meer van zijn knie, Mark en Daan zijn op de weg terug na hun fysieke malheur. Edo verteerde de 225 zonder problemen en viel niet eens in slaap achter het stuur de weg terug… Hulde!
- Daan is een betere klimmer dan daler, Hij verdween tijdens enkele klimmetjes na een kilometer of 30 uit beeld, tot de eerste stop. Maar de overige 176km-rijders verdwenen weer bij hem uit beeld tijdens de lange afdaling door het bos.
- De kantine van VV Neerbeek biedt voetbal en wielrennen op tv, er is een frituur maar vooral... Alfa van de tap, in mooie grote glazen: Marcel G waar was je?
- Zelf mocht ik ter plekke genieten van een sportmassage van een half uur (dank, Edo, dat je ons de tijd gunde!). Nooit gehad, maar geweldig! Een stuk minder stijf ‘the day after’, ondanks de 2000 hoogtemeters. Ik heb de fooienpot enthousiast gevuld.
- Rijstevlaai (ook andere smaken beschikbaar!) is prima wielervoer, zo bleek tijdens de laatste stop!