Buienradar
Buienradar. Handige tool voor organisatoren van BQQ-feestjes en buitenacticiteiten van de personeelsvereniging maar, zo bleek weer eens, een sluipmoordenaar voor het moreel van de serieuze wielrenner.
20 Mei 2012
De traditionele woensdag van de Hel van Twente vond dit jaar plaats onder een ongelukkig gesternte. De 4 musketiers Frank B., Marcel R. , Reinier en Patrick waren al vanaf zondag druk aan het studeren op de buienfronten en naderende depressies op buienradar, weeronline, mijn weer etc. Hoe dichter de woensdag naderbij kwam des te apocalyptischer werden de voorspellingen. Frank gooide dinsdagavond de handdoek in de ring. Te veel regen...
Dinsdagavond laat waren nog 3 musketiers onversaagd. Dus woensdagochtend om 7 uur bij de Q waren er ook 3 stoempers. Echter Marcel had op de valreep de laatste voorspellingen nogmaals gecheckt die zijn ambities voor de dag, met de inmiddels overvloedige regen, in de straatkolken deed spoelen. Eerlijk is eerlijk. Het moreel was bij mij ook tot NAP-nivo gedaald maar inmiddels was vanuit Tuindorp een lichte waas zichtbaar boven Kanaleneiland. Reinier en ik hebben toch maar de stoute (water)schoenen aangetrokken en zijn richting Almelo vertrokken. Daar is immers altijd wat te doen, nietwaar.
Na het scannen van de NFTU-kaart nog een half uurtje gewacht op het overtrekken van de ‘laatste bui’ en uiteindelijk droog vertrokken. We waren het sportpark nog niet af of de hemelsluizen gingen weer open. Een bui van moessonachtige proporties. Dus eerst schuilen onder een boom. Maar ja, of je nu langzaan zeiknat wordt of in 1 keer heel snel maakt natuurlijk niets uit. Dus toch maar vertrokken. Enfin, na een half uurtje hield het eindelijk op met regenen en zo waar het zonnetje liet zich even zien.
De rest van de dag geen regendruppel meer gezien. Wel een prachtig landschap, vrijwel geen autoverkeer en een aantal snelle groepjes. Reinier en ik kozen toch maar voor de beschutting van de groepjes. Okay, we hebben ook ons kopwerk gedaan maar een aantal malen was het louter aanklampen met snelheden ruim boven de 40 en na elke bocht onder in de beugel. Uiteindelijk hebben we de 160 km afgelegd met een gemiddelde snelheid van 32,5 km/uur. Reinier en ik keken elkaar na afloop dan ook enigszins scheel maar wel zeer voldaan aan.
Moraal van het verhaal: Leuk die buienrader maar laat je dag niet bederven door een ICT-tool die tracht de veranderlijkheid van het weer in mooie plaatjes te verbeelden. Ze zijn dodelijk voor het moreel van de wielrenner.
PS: Inmiddels van Frank en Marcel begrepen dat zij de middag toch een flinke tocht hebben gemaakt. Dat moet goed komen op de Trois Ballons!